വാർദ്ധക്യം, മാറുമെന്ന് പ്രതീക്ഷയില്ലാത്ത രോഗം തുടങ്ങിയ നീങ്ങി പോകാൻ സാധ്യതയില്ലാത്ത കാരണങ്ങളാൽ നോമ്പ് ഒഴിവാക്കിയവൻ..
.
(و) يجب (على من أفطر) في رمضان (لعذر لا يرجى زواله) - ككبر ومرض لا يرجى برؤه: (مد) لكل يوم منه إن كان موسرا حينئذ (بلا قضاء) وإن قدر عليه بعد، لانه غير مخاطب بالصوم، فالفدية في حقه واجبة ابتداء، لا بدلا
വാർദ്ധക്യം, മാറുമെന്ന് പ്രതീക്ഷയില്ലാത്ത രോഗം തുടങ്ങിയ നീങ്ങി പോകാൻ സാധ്യതയില്ലാത്ത കാരണങ്ങളാൽ നോമ്പ് ഒഴിവാക്കിയവൻ ആ സമയം കഴിവുണ്ടെങ്കിൽ ഓരോ നോമ്പിനും ഓരോ മുദ്ദ് വീതം ദാനം ചെയ്യൽ നിർബന്ധമാണ്. പിന്നീട് ആ നോമ്പ് നോറ്റുവീട്ടാൻ കഴിവുണ്ടായാൽ പോലും അത് ഖളാഅ വീട്ടേണ്ടതില്ല. കാരണം ആദ്യത്തിൽ തന്നെ അവൻറെ മേൽ നിർബന്ധമാകുന്നത് മുദ്ദ് കൊടുക്കലാണ്. അല്ലാതെ നോമ്പ് നോക്കൽ അല്ല. (ഫത്തഹുൽ മുഈൻ:196) ഈ മുദ്ദുകൾ നൽകാതെ മരണപ്പെട്ടാൽ മയ്യിത്തിന്റെ അനന്തര സ്വത്തിൽ നിന്ന് അത് ഈടാക്കി കൊടുക്കൽ നിർബന്ധമാണ്. വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാലും ഓരോ നോമ്പിനും ഓരോ മുദ്ദ് വീതം മതി. വർഷങ്ങൾ കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച് മുദ്ദുകളുടെ എണ്ണം കൂടുന്നതല്ല.
